Rouw, Kappen Nou! traject
Onderstaande reacties heb ik via mijn evaluatieformulier ontvangen:
Milou schrijft:
Ik kreeg de naam José van Breugel door een paar maanden na t overlijden van mijn moeder. Ik voelde die periode letterlijke pijn door het gemis. Ik stuurde José een berichtje en gelijk voelde het vertrouwd via whatsapp. Eigenlijk wist ik toen al: dit is diegene met wie ik dit traject aan wil gaan. En ja, we hebben een kennismaking gedaan via videobellen, toen wist ik het helemaal zeker. José is zo bizar open, positief, eerlijk en enthousiast. In al die maanden tijdens mijn rouwtraject heb ik veel contact gehad met haar, naast de wandelingen, ook via whatsapp. Dit heb ik als heel fijn ervaren! Ik heb geleerd om te luisteren naar m’n gevoel en te doen wat goed is voor mij. Ook heb ik geleerd om dwars door de pijn heen te gaan, het is oké om te huilen, het is oké om hulp te vragen. Als ik het uit de weg zou gaan, zou er ook niks gebeuren. Ik wilde het leven gaan rocken voor mijn mama. En dat doe ik nu!! Ik ben echt een ander mens geworden en ben José daar zo bizar dankbaar voor!
[Verloor haar moeder]
Anoniem schrijft:
Dankjewel José dat je mijn coach wilde zijn. Fijn dat we samen op pad zijn geweest op weg naar voor mij een mooi leven zonder mijn liefste. Ik heb de weg gevonden ook al zitten er nog hobbels in.
[Verloor haar man]
Janine schrijft:
Via via ben ik bij José terecht gekomen. We hadden online een kennismaking die al heel fijn voelde. José haar open houding maakte dat ik mijn verhaal van dat moment kon doen, compleet met tranen. En ik besloot in te stappen. De situatie privé verslechterende snel en onbewust ontwikkelde ik angst om te wandelen. Die was erg aanwezig bij de eerste wandeling maar mocht er zijn. Geheel naar mijn wensen hebben we gewandeld, kon ik mijn verhaal doen, mocht ook de stilte er zijn. José en ik bleken veel raakvlakken te hebben. Daar konden we tijdens de wandelingen fijn over praten. Er was ruimte voor een lach en een traan. Door José haar ervaring durfde ik te vertellen hoe ik me voelde, dingen ervaarde en keer op keer merkte ik dat José het herkende en benoemde dat het erbij hoorde. Het gaf me rust en vertrouwen in mijn situatie. Ik voelde me er sterker door worden. Naar elke wandeling keek ik uit, ook naar de laatste want ik voel aan alles dat ik na dit traject zelf verder kan!
[Verloor haar beide ouders]
Anoniem schrijft:
Ontspannen, natuurlijke manier van begeleiden in de natuur ook, alles mag niks moet. Dit geeft ruimte en is fijn.
[Verloor haar vader]