Alleen met kerst, en toch niet onzichtbaar

Alleen met kerst, en toch niet onzichtbaar

Alleen met kerst na het verlies van een ouder? Deze blog biedt herkenning en heldere tips om de feestdagen door te komen, zonder druk of mooimakerij.

Het is 23 december 2025. De dagen richting kerst zijn aangebroken en overal lijkt het te draaien om samenzijn, gezelligheid en familie. Voor veel vrouwen voelt dat juist confronterend, zeker als je een ouder bent verloren. Misschien ben je alleen deze dagen, of voel je je alleen terwijl er wel mensen om je heen zijn. Hoe dan ook: kerst kan ineens zwaarder voelen dan je had verwacht.

Dat is niet vreemd. Kerst raakt aan herinneringen, aan tradities, aan wie er altijd was. En juist als een ouder ontbreekt, wordt dat gemis voelbaar. Soms scherper dan op andere momenten in het jaar.

Ik wil dat je weet dat dit oké is: wat jij voelt klopt. Je hoeft hier niets van te vinden en je hoeft het al helemaal niet anders te maken dan het is.

Waarom kerst zo’n lading kan hebben bij rouw

In mijn werk als rouw- en levensmentor zie ik het elk jaar opnieuw. Vrouwen die hun weg hebben gevonden in het leven na verlies, maar rond de feestdagen merken dat er iets verschuift. Dat het stiller wordt vanbinnen en dat het gemis zich weer aandient.

Kerst draait om familie, om verbondenheid, om “zoals het altijd was”. En juist dat maakt het verlies van een ouder zo voelbaar. De lege stoel, de stem die je niet meer hoort maar ook de vanzelfsprekendheid die weg is.

Ook voor mij is dat herkenbaar. Ik weet hoe het voelt om deze dagen door te komen met een ouder minder. Om mee te doen terwijl je eigenlijk liever even uit beeld verdwijnt. Dat is geen zwakte, dat is rouw die zich laat zien op een logisch moment.

Hoe je goed voor jezelf kunt zorgen tijdens deze dagen

Je hoeft kerst niet te laten slagen. Je hoeft geen fijne feestdagen te hebben. Wat helpt, is het doel kleiner maken: hoe kom ik deze dagen door op een manier die voor mij klopt?

Een eerste stap is je verwachtingen verlagen. Niet alles hoeft door te gaan. Niet elke uitnodiging hoeft te worden aangenomen. Je mag kiezen voor eenvoud, voor minder, voor rust. Dat is geen opgeven, dat is serieus nemen wat je aankunt.

Daarnaast helpt het om één moment per dag bewust voor jezelf te nemen. Niet om te reflecteren of te verweven, maar om even te landen. Een korte wandeling, een kop thee in stilte, even naar buiten kijken. Iets kleins dat je helpt om weer contact te maken met jezelf.

Wat ook belangrijk is: wees eerlijk naar jezelf. Als het niet meevalt, dan valt het niet mee. Je hoeft dat niet aan iedereen uit te leggen, maar jezelf voor de gek houden kost vaak meer energie dan toelaten wat er is. Verdriet, leegte, of juist niets voelen...het hoort er allemaal bij.

Als je je ongezien voelt

Veel vrouwen geven aan dat ze zich in deze periode ongezien voelen. Alsof de wereld doorgaat en er weinig ruimte is voor wat er vanbinnen speelt. Misschien herken je dat. Dat gevoel dat je niet wilt storen, dat je het maar moet doorstaan.

En ik wil dat je het volgende even goed in je oortjes knoopt: je bent niet lastig, je bent niet te gevoelig. Jij draagt iets wat niet zichtbaar is, maar wel heel zwaar kan zijn. Dat verdient erkenning, ook als je die nu vooral jezelf moet geven.

Een realistische gedachte om vast te houden

Deze kerst zegt niets over hoe het altijd zal zijn. Ook al voelt het nu misschien allesoverheersend. Rouw beweegt, in jouw tempo en op jouw manier. Het hoeft niet te worden opgelost, je hoeft alleen maar mee te bewegen.

Als je één ding meeneemt uit deze blog, laat het dit zijn: je hoeft niets te bewijzen en al zeker niets uit te leggen. Je hoeft alleen goed voor jezelf te zorgen, op een manier die voor jou klopt.

En ja, ik zie je sowieso maar nu nog meer.

💜 José | App: 0610805123 of neem contact via een andere manier.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.