“Ik wil weer mezelf zijn…” Dat hoor ik zó vaak van vrouwen die midden in hun rouwproces zitten.

Misschien herken je het. Alles in jou verlangt terug naar rust. Naar helderheid. Naar wie je was  vóórdat verlies alles op z’n kop zette. Maar je wordt nooit meer wie je was voor het verlies. Deze waarheid is zowel pijnlijk als bevrijdend tegelijk.

Je hoeft niet terug. Je mág groeien. In wie je nu wordt. In wie je aan het worden bént.

Wat niemand je vertelt over rouw

 
Rouw wordt vaak gezien als iets wat ‘moet slijten’. Of als een fase met een begin en eind. Maar jij weet allang: zo werkt het niet. Het overlijden van een ouder raakt diep. Het snijdt in je wortels. Het gooit niet alleen je emoties overhoop, maar ook je identiteit, je tempo, je grenzen, je overtuigingen.

• “Wie ben ik nog zonder mijn moeder/vader?”
• “Waarom voelt alles zó anders, ook al is de buitenwereld nog hetzelfde?”
• “Ik moet dóór, maar hoe dan?”

Het zijn vragen die je wakker kunnen houden. En het lastige is: de buitenwereld lijkt alweer verder te zijn gegaan.

Maar jij staat stil. Of draait rondjes. Of voelt je verdwaald in je eigen leven. En misschien voel je je ook nog eens schuldig dat je niet gewoon “jezelf weer bent”.

Maar weet je...

• Je hóéft niet terug.
• Je mág veranderen.
• Je mág het oude loslaten, zelfs als dat eng voelt. 

Waarom teruggaan naar wie je was je klein houdt

Veel vrouwen denken dat ‘herstellen’ betekent: alles weer zoals vroeger. Weer presteren. Weer “normaal” doen. Maar wat als die versie van jou, vóór het verlies

…zich aanpaste?
…te weinig ruimte innam?
…altijd voor anderen zorgde en zichzelf vergat?

Wat als dat verlies je ook iets laat zien? Iets wat jij eerder niet wilde, of kon, voelen?

• Misschien voel je nu: ik wil het anders.
• Misschien heb je ineens geen zin meer in gesprekken zonder diepgang.
• Misschien voel je een verlangen naar meer rust, natuur, stilte, of spirituele verbinding.

En nee, dat is geen ‘vlucht’. Dat is thuiskomen bij jezelf.

Verlies als poort naar persoonlijke groei

Rouw opent niet alleen je hart. Het opent ook een deur naar transformatie. Niet omdat je dat zo graag wilde. Maar omdat je lichaam, ziel en systeem niet anders kunnen. Je bent wakker geschud. Je bent aan het loslaten. En dat geeft ruimte.

• Ruimte om te voelen: wat wil ík eigenlijk?
• Ruimte om te leren: hoe zorg ik écht voor mezelf?
• Ruimte om te kiezen: waar geef ik mijn energie nog aan?

Ja, het is rauw. Ja, het doet pijn.
Maar ja...het is ook een kans.

Hoe je stap voor stap groeit in wie je wordt

Ik weet hoe overweldigend dit kan voelen. Daarom wil ik dit je meegeven: het hoeft niet groots. Het hoeft niet ineens. Rouw vraagt om zachtheid. Om vertraging. Om ademruimte.

Hier zijn vijf kleine, haalbare stappen die je kunnen helpen:

1. Laat los wie je denkt dat je móet zijn

Je hoeft niet de sterke dochter te zijn. Niet de altijd zorgende moeder. Niet de goed functionerende collega. Jij mag instorten. Jij mag moe zijn. Jij mag leeg zijn. En van daaruit... opnieuw bouwen. In jouw tempo.

2. Voel, zonder te fixen

Je hoeft niet altijd een oplossing te vinden voor je gevoel. Sta jezelf toe om te voelen zonder oordeel. Verdriet, boosheid, gemis, opluchting zelfs – het mág er allemaal zijn.

Tip: Schrijf het van je af. Of spreek het uit tijdens een wandeling. Laat het stromen.

3. Herontdek wat jou voedt

Wat geeft jou energie? Misschien is het de natuur in. Misschien creatief bezig zijn. Misschien stilte. Of juist verbinding. Verlies verandert je trilling. Gun jezelf tijd om opnieuw te ontdekken waar jij warm van wordt.

4. Luister naar je lichaam

Rouw nestelt zich in je lijf. Spanning, moeheid, onrust – je lichaam draagt het allemaal. Je hoeft het niet te negeren of weg te duwen.

• Voel je grenzen.
• Adem bewust.
• Zoek verzachting via aanraking, bosbaden, energetisch werk, een warm bad of simpelweg rust.

5. Omring je met mensen die het snappen

Niet iedereen begrijpt jouw proces. En dat is oké. Maar jij verdient mensen die luisteren, niet die invullen. Zoek gelijkgestemden. Of een mentor die ruimte geeft aan jouw verhaal én jouw groei.

Jij mag jezelf opnieuw vormgeven

Dit is geen verhaal over ‘doorzetten’. Of ‘het verleden loslaten’. Dit is een uitnodiging. Een zachte, liefdevolle uitnodiging:

• Om jezelf opnieuw te ontmoeten
• Om jouw eigen ritme te volgen
• Om betekenis te geven aan wat er is gebeurd, op jouw manier

En weet je?

Dat gaat niet over het ‘overwinnen’ van verdriet. Het gaat over het verweven van verlies in wie je bént. Het gaat over opnieuw leren leven met zachtheid, eigenheid en energie.

Tot slot

Je bent niet ‘gebroken’. Je bent aan het ontvouwen. Je hoeft niet terug naar hoe het was. Je mag groeien in wie je wordt.

En als je voelt: dit wil ik niet alleen doen? Als je snakt naar iemand die met je meeloopt...zonder oordeel, met diepgang én met praktische zachtheid?

Dan ben je van harte welkom.

Ik ben er om jou te helpen:

• Thuiskomen in jezelf
• Je energie terugvinden
• En betekenis geven aan jouw pad, op jouw manier...op jouw tempo

Voel je dat dit over jou gaat? Laten we kennismaken.

Neem contact met me op.
Dan kijken we samen wat jij nu nodig hebt.