Ik was eigenlijk op zoek naar een bepaalde foto van ons mam maar toen ik in de lade kwam met de uitvaart boxen van ons pap en ons mam voelde ik dat ik die van ons mam ff open wilde maken. Ik had vanmorgen ook al een post gemaakt voor volgende week, met content wat betreft ons mam, en ik voelde dat ik nog 'in die flow' zat zeg maar. Als eerste de foto, die geloof ik genomen was in Parijs, toen ze op vakantie was met haar schoonzus. "Hey mam". Ik rommelde wat verder totdat ik de rouwkaart in mijn handen had waar een envelopje uit viel. Ik wist meteen wat erin zat.
Het was hét envelopje dat ze voor ons klaar had gelegd, voor als er iets zou gebeuren. Alsof ze het aanvoelde, het briefje is van 23 juni 2008 en ze is overleden op 27 april 2009.
"𝘚𝘪𝘯𝘵 𝘔𝘪𝘤𝘩𝘪𝘦𝘭𝘴𝘨𝘦𝘴𝘵𝘦𝘭, 23 𝘫𝘶𝘯𝘪 2008
𝘏𝘪𝘦𝘳𝘣𝘪𝘫 𝘷𝘦𝘳𝘬𝘭𝘢𝘢𝘳 𝘪𝘬, 𝘚𝘫𝘢𝘯 𝘷𝘢𝘯 𝘉𝘳𝘦𝘶𝘨𝘦𝘭- 𝘷𝘢𝘯 𝘡𝘢𝘯𝘥𝘣𝘦𝘦𝘬
𝘈𝘭𝘴 𝘪𝘬 𝘥𝘰𝘰𝘥 𝘨𝘢 𝘥𝘰𝘰𝘳 𝘻𝘪𝘦𝘬𝘵𝘦 𝘰𝘧 𝘦𝘦𝘯 𝘰𝘯𝘨𝘦𝘷𝘢𝘭 𝘸𝘪𝘭 𝘪𝘬 𝘨𝘦𝘤𝘳𝘦𝘮𝘦𝘦𝘳𝘥 𝘸𝘰𝘳𝘥𝘦𝘯.
𝘌𝘯 𝘢𝘭𝘴 𝘪𝘬 𝘥𝘰𝘰𝘳 𝘻𝘪𝘦𝘬𝘵𝘦 𝘷𝘦𝘦𝘭 𝘮𝘰𝘦𝘵 𝘭𝘪𝘫𝘥𝘦𝘯 𝘥𝘢𝘯 𝘸𝘪𝘭 𝘪𝘬 𝘦𝘶𝘵𝘩𝘢𝘯𝘢𝘴𝘪𝘦.
𝘐𝘬 𝘸𝘪𝘭 𝘦𝘯𝘬𝘦𝘭 𝘮𝘢𝘢𝘳 𝘤𝘳𝘦𝘮𝘢𝘵𝘪𝘦, 𝘨𝘦𝘦𝘯 𝘮𝘪𝘴 𝘦𝘯 𝘫𝘶𝘭𝘭𝘪𝘦 𝘣𝘦𝘱𝘢𝘭𝘦𝘯 𝘻𝘦𝘭𝘧 𝘸𝘢𝘢𝘳 𝘪𝘬 𝘶𝘪𝘵𝘨𝘦𝘴𝘵𝘳𝘰𝘰𝘪𝘥 𝘸𝘰𝘳𝘥𝘵.
𝘎𝘦𝘵𝘦𝘬𝘦𝘯𝘥 23 𝘫𝘶𝘯𝘪 2008
𝘚𝘫𝘢𝘯 𝘷𝘢𝘯 𝘉𝘳𝘦𝘶𝘨𝘦𝘭 - 𝘷𝘢𝘯 𝘡𝘢𝘯𝘥𝘣𝘦𝘦𝘬"
Ik heb dit briefje al heel vaak gelezen en elke keer voel ik weer dankbaarheid. Dankbaar dat zij zelf heeft aangegeven wat ze wilde en hoe ze het wilde. Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat er in deze tegenwoordige tijd gewoon over gesproken zou mogen worden. Dat geldt ook voor jou...zet je wensen op papier zodat nabestaande weten wat jouw wensen zijn. Als je het lastig vind om er over te praten (𝘸𝘢𝘵 𝘪𝘬 𝘬𝘢𝘯 𝘣𝘦𝘨𝘳𝘪𝘫𝘱𝘦𝘯) schrijf het dan op! Online vind je diverse voorbeelden van wensenlijstjes die je in kunt vullen. Ik raad je wel aan om hem uit te printen en, aan de persoon die het dichtst bij je staat, te laten weten waar hij ligt. Geloof me....het geeft zoveel rust voor de nabestaanden als ze alleen maar je wensenlijstje hoeven af te werken.
Reactie plaatsen
Reacties