Deze blog hield ik bij vanaf het hartinfarct tot en met het overlijden van ons mam. Ik hield hem op de eerste plaats bij voor mezelf zodat ik mijn gevoelens van me af kon schrijven en op dat moment een plaatsje kon geven. Ten tweede was het ook een perfect middel om andere op de hoogte te houden omdat ze geen verder geen ander bezoek mocht ontvangen dan het gezin. 

Gelukkig heeft een nichtje van me hem destijds voor me uitgeprint en alhoewel DAG 6 ontbreekt ben ik echt kei blij dat ze dat toen voor me gedaan heeft. Zij wist gewoon dat ik hem ooit nog eens "nodig" zou kunnen hebben of in ieder geval in mijn bezit wilde hebben. 

Ik heb de blog, die ik uitgeprint van haar kreeg, ingescand en deel hem nu met jou.